یه سؤال دارم. رفتار فرزندم از وقتی با یه دوست جدید آشنا شده تغییر کرده و من اصلاً از این تغییر راضی نیستم. به‌عنوان والدین باید چه کار کنم؟ واقعاً این تغییر به خاطر همون دوستی بوده یا دلیل دیگه‌ای هم می‌تونه داشته باشه؟

ببین، صرفاً نمی‌تونیم بگیم دلیل تغییر رفتار بچه‌ات فقط همین دوستی بوده. خیلی وقت‌ها ما به جای اینکه بیایم مشکل اصلی رو پیدا و برطرف کنیم، میایم آینه رو می‌شکنیم! در حالی که نباید صورت‌مسئله رو پاک کنیم. ممکنه دلایل دیگه‌ای هم وجود داشته باشه؛ مثلاً نیاز به ترمیم اعتمادبه‌نفس، یا عزت‌نفس پایین، یا اینکه بچه خیلی تأثیرپذیر باشه. همه این‌ها می‌تونن عامل باشن، پس نمی‌شه فقط دوستی رو مقصر بدونیم.

خب، اما چرا نوجوان‌ها این‌قدر روی دوستاشون تعصب دارن؟

خیلی طبیعیه. چون اون دوست رو خودش انتخاب کرده و براساس شرایط و حال و میل خودش تصمیم گرفته. برای همینه که انتظار داره ما هم به انتخابش احترام بذاریم. وقتی پدر و مادر یا مربی سرزنش می‌کنن یا برخورد تند دارن، نوجوان بیشتر به سمت دوستاش کشیده میشه و ترجیح می‌ده کنار اونا باشه.

این چیزی که می‌گی همون گله‌ایه که خیلی از نوجوان‌ها دارن؟

آره دقیقاً. خیلی‌هاشون میگن: «والدین ما به خاطر یه موضوع کوچیک یا یه رفتار سطحی توی ظاهر دوستامون، سریع اجازه نمی‌دن باهاشون رفت‌وآمد کنیم.» در حالی‌که نوجوان ذاتاً روحیه جست‌وجوگری داره، می‌خواد متفاوت باشه و شباهتش به خانواده رو بشکنه. برای همین بعضی وقت‌ها دوستایی رو انتخاب می‌کنه که هیچ شباهتی به خانواده ندارن. این بخشی از فرایند شناخت خودش و مرزبندی با دنیای اطرافشه.