چطور می‌توانیم از رفتارهای نوجوان بفهمیم که اضطراب دارد ؟

من نشانه‌های غالب را خدمت شما عرض می‌کنم معمولاً این در نوجوانان زیاد مشاهده می‌شود ممکن است دچار تیک بشوند مخصوصاً تیک‌های چشمی در نوجوانان زیاد است ممکن است حالت‌ها بی‌نظمی و آشفتگی در آنها زیاد دیده شود و یک سری از نشانه‌های دیگر که در نگاه اول ممکن است تصور کنیم نوجوان دچار افسردگی شده؛ اما با نگاه دقیق‌تر و بررسی سایر مؤلفه‌ها درمی‌یابیم که نوجوان دچار اضطراب شده است ممکن است پرخوری یا کم‌خوری عصبی داشته باشد پرخاشگری ممکن است داشته باشد بی‌قراری داشته باشد تندتند صحبت‌کردن و ممکن است رفتارهای تکانشی داشته باشد مثلاً دارد حرف می‌زند یک‌دفعه مدادش را پرت می‌کند و رفتارهای ناگهانی از خودش بروز و ظهور می‌دهد

وقتی یه نوجوان—مخصوصاً دخترها—زیاد با بچه‌های کوچیک‌تر از خودش گرم می‌گیره و دوست می‌شه، ممکنه پشت این رفتار یه اضطراب پنهان باشه.

آیا اضطراب می‌تونه باعث بعضی رفتارهای جنسی هم بشه؟

 آره، گاهی اضطراب‌های پنهان یا حل‌نشده باعث می‌شن نوجوان برای تخلیه فشارهای درونی‌ش سراغ بعضی رفتارهای جنسی بره؛ مثلاً ممکنه زیاد درگیر دیدن تصاویر و فیلم‌های نامناسب بشه یا به سمت خودارضایی کشیده بشه.
این کارا همیشه دلیلش مسائل جنسی نیست؛ گاهی یه جور راه فراره برای آروم‌کردن خودش. برای همین، وقتی چنین رفتارایی رو می‌بینیم، بهتره فقط به ظاهرش نگاه نکنیم؛ باید ببینیم پشتش چه حس یا فشاری خوابیده.

آیا با دیدن یه نشونه می‌تونیم بگیم یه نوجوان مضطربه؟

نه، اصلاً ما به یه نشونه‌ی خاص بسنده نمی‌کنیم. باید به کل رفتارهاش با هم نگاه کنیم؛ مثل یه پازل. اگه چندتا از علائم اضطراب رو کنار هم دیدیم و این رفتارها هم حداقل سه هفته ادامه داشتن، اون‌وقت می‌تونیم بگیم احتمال اضطراب وجود داره.
یعنی باید مجموعه‌ای از نشونه‌ها رو ببینیم، نه اینکه با یه پرخاش یا یه بی‌قراری سریع بگیم این اضطراب داره!

یکی از نشونه‌های اضطراب اینه که نوجوان بی‌اختیار و اتومات می‌ره سمت گوشی و فضای مجازی و اونجا وقت زیادی می‌گذرونه. این ممکنه یه جور فرار از اضطراب درونی‌ش باشه.

بعضی بچه‌ها هم توی تصمیم‌گیری خیلی ضعیفن، مدام منفی‌بافی می‌کنن، زودرنجن، بیش از حد حساسن یا همیشه خستن. یه عده دیگه هستن که دائم منتظرن یه اتفاق بد بیفته! وقتی باهاشون حرف می‌زنی می‌گن: "یه چیزی می‌خواد بشه... حس می‌کنم قراره یه اتفاق بد بیفته!" اینا همش نشونه‌ی اضطرابه.

از طرفی، این بچه‌ها معمولاً همه‌چی رو زیادی جدی می‌گیرن. یه حرف معمولی رو هم انقدر تو ذهنشون بالا و پایین می‌کنن که براشون تبدیل می‌شه به دغدغه بزرگ. مدام نگرانن و دنبال اینن که بهترینِ ممکن رو ارائه بدن.

اونایی هم که زیادی به نظم و ترتیب گیر می‌دن یا نمی‌تونن بی‌نظمی رو تحمل کنن، یا اضطراب بالایی دارن یا زمینه وسواس توشون هست. یعنی اگه همه‌چی دقیق و مرتب نباشه، حالشون بد می‌شه.

یه گروه دیگه هم هستن که زیادی به بقیه محبت می‌کنن. طوری که انگار می‌ترسن طرفو از دست بدن. به اینا می‌گیم مهرطلب. خیلی سرویس می‌دن چون وابسته‌ن و دلشون نمی‌خواد تنها بمونن.

بعضیا هم خودشون می‌دونن که این‌همه نگرانی بی‌مورد و بی‌منطقه، ولی نمی‌تونن جلوشو بگیرن. این نشونه‌ی اینه که اضطرابشون از کنترلشون خارجه.

از نظر بدنی هم گاهی خودش رو نشون می‌ده. مثل گرفتگی عضلات، حالت‌های عصبی و ترس ناگهانی.

در کل، وقتی چندتا از این علامتا رو کنار هم دیدیم، باید بدونیم که ممکنه پشتش اضطراب پنهون باشه.

نوجوان های مضطرب معمولا این رفتارها رو نشون میدن:

مدام با دست یا پاش بازی میکنه

نمی تونه آروم جایی بشینه

از حرف زدن در جمع، رفتن به مدرسه یا امتحان دادن فرار می کنه

بدخوابی داره

کم اشتهاست و یا دچار پرخوری عصبیه

زود عصبانی میشه

شکایت های بدنی بی دلیل داره

در کل بهتره به تغییرات ناگهانی در رفتار نوجوان توجه کنیم و هر وقت دیدیم که از چیزی که قبلا براش راحت بوده می ترسه یا نمی تونه عادی عمل کنه یا مدام نگرانه، احتمال اضطراب بدیم.

قابل استفاده بود.